Διερεύνηση της κίνησης ως στοιχείο ανάλυσης και σύνθεσης του αρχιτεκτονικού χώρου. Η κίνηση αντιμετωπίζεται όχι μόνο ως συνθήκη λειτουργικής διασύνδεσης δραστηριοτήτων και ενοτήτων αλλά ως συνθετική συνθήκη συγκρότησης της αντίληψης που αποκαλύπτει και καθορίζει σχέσεις και ποιότητες χώρου ως αναπόσπαστο τμήμα της αρχιτεκτονικής πρότασης. Επιλέγονται παραδείγματα υλοποιημένα ή όχι στα οποία η κίνηση αποτελεί σημαντικό στοιχείο της συνθετικής διαδικασίας και αναλύεται και αναδεικνύεται το στοιχείο της κίνησης μέσω στατικών αναπαραστάσεων.
Κατ’ επιλογήν μάθημα του 9ου εξαμήνου με στόχο να εισαγάγει μια μεθοδολογική προσέγγιση για την ανάλυση και την ερμηνεία των βασικών παραμέτρων που συμμετέχουν στην διαδικασία του αστικού σχεδιασμού. Σύμφωνα με την ισχυρή πεποίθησή μας ότι ο αστικός σχεδιασμός δεν μπορεί να υπάρξει εν κενώ, αυτή η σειρά μαθημάτων θα προσπαθήσει να διατυπώσει μερικά από τα κύρια ζητήματα που προκύπτουν κατά τη διάρκεια της αναλυτικής διαδικασίας του σχεδιασμού. Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας η σημασία της ταυτότητας του τόπου αποκτά έναν κεντρικό ρόλο.
Διερεύνηση ζητημάτων «αστικότητας» και κατοίκησης, μέσω ιστορικής αναδρομής, και μέσα στο πλαίσιο των ιδεολογικών, κοινωνικών και οικονομικών δομών, με παράλληλη μελέτη θεμάτων κτιριολογικής, λειτουργικής και τυπολογικής ανάπτυξης, αρχιτεκτονικού συντακτικού. Ανίχνευση εννοιών, όπως αυτή της αστικής κατοικίας και του ανθρωπογενούς-τεχνητού περιβάλλοντος σε σχέση με το φυσικό, παράλληλα με την ανάλυση της αστικής κατοικίας σε σχέση με τα πρότυπα και τα στερεότυπα που επικρατούν σε κάθε εποχή, τα κοινωνικά μοντέλα και το εκάστοτε ιδεολογικό πλαίσιο.
