Οι σύγχρονες εικαστικές πρακτικές προτάσσουν έναν συνεχή, ολιστικό νοηματικό μετασχηματισμό όπου κείμενα, αναπαραστάσεις και κατασκευές, συνθέτουν το ενιαίο/αδιαίρετο πεδίο στοχασμού. Το έργο τέχνης ερμηνεύεται ως διαδικασία, επιχειρώντας έτσι να καταρρίψει την κατεστημένη θεώρηση του κόσμου. Η μνήμη, η εμπειρία, η αναφορά και το «εύρημα», είναι τα δυναμικά αρχεία που χτίζουν τα εκφραστικά εργαλεία και τους αντιληπτικούς μηχανισμούς για τη συγκρότηση τόσο του αναπαραστατικού χώρου, όσο και της πλαστικής κατασκευής. Η αφηγηματικότητα των υλικών/τεχνικών και τα κατασκευαστικά συστήματα που τα διέπουν, συγκροτούν τον πολυεπίπεδο εννοιολογικό τόπο της σύγχρονης τέχνης.
Το μάθημα εικαστικές τέχνες, μέσα από κείμενα/αναφορές, και από τα πολλαπλά μέσα και υλικά της τέχνης (σχέδιο, χρώμα, φωτογραφία, αρχεία, προπλάσματα, κατασκευές κτλ), διερευνά:
1. Τις πρακτικές και μεθόδους που συμπυκνώνουν πολύπλοκες αφηγηματικές δομές για την παραγωγή ιδιαίτερων χωρικών ποιοτήτων.
2. Την διατύπωση του υπερβατικού/φανταστικού κόσμου των ιδεών, μέσα από την άρτια/πραγματική κατασκευή.
3. Τα εργαλεία της μετάβασης από τον εαυτό, (αυτοαναφορά), στον εξωτερικό κόσμο.
4. Τις αιρετικές χρήσεις και εφαρμογές τεχνικών και υλικών ως πρόσθετα αφηγηματικά στοιχεία της κατασκευής.
Διδάσκοντες
- Θεοδώρα Βουτσινά, Γλύπτρια, Αναπληρώτρια καθηγήτρια
- Ιωάννης Γρηγοριάδης, Αναπληρωτής καθηγητής
- Γεώργιος Γυπαράκης, Αναπληρωτής καθηγητής (Συντονιστής)
- Κωνσταντίνος Ντάφλος, Αναπληρωτής καθηγητής
- Δημήτριος Σεβαστάκης, Αναπληρωτής καθηγητής
- Θεόδωρος Ζαφειρόπουλος, Επίκουρος καθηγητής
- Νίνα Παππά, Επίκουρη καθηγήτρια
- Ανδρέας Καλακαλλάς, Εργαστηριακό Διδακτικό Προσωπικό (Ε.ΔΙ.Π.)
- Δημήτρης Σκουρογιάννης, Εργαστηριακό Διδακτικό Προσωπικό (Ε.ΔΙ.Π.)
