Στις Τέχνες (Καλές Τέχνες, Belle Arti, Beaux Arts, Schöne Κünste) σήμερα δεν αποδίδεται το ίδιο νόημα όπως παλαιότερα ούτε και η ταξινομική τους σχέση ήταν πάντα η ίδια . Στις μέρες μας τα όρια μεταξύ των Τεχνών «ξεθωριάζουν», δεν είναι πλέον ευδιάκριτα και παρατηρείται μια προσπάθεια επαναπροσδιορισμού των σχέσεων και αλληλεπιδράσεων τους. Αντικείμενο του μαθήματος δεν είναι η κοινή σύνθεση των Τεχνών και η «συγχώνευση» τους σε ένα έργο τέχνης (Die Gesamtkunstwerke) αλλά η διερεύνηση του συνθετικού μηχανισμού σε κάθε μια από αυτές. Υπάρχουν πολλαπλές απόψεις στον τρόπο προσέγγισης της συνθετικής διαδικασίας . Το ερώτημα που τίθεται αφορά τα κοινά σημεία συνάντησης της μεθοδολογίας της σύνθεσης των διαφορετικών Τεχνών με αυτήν της αρχιτεκτονικής έτσι ώστε να εξαχθούν γόνιμα συμπεράσματα.
Το μάθημα εστιάζει μέσα από μια σειρά πέντε ενοτήτων στη σχέση της αρχιτεκτονικής με τη ζωγραφική, τη γλυπτική, τη μουσική, το θέατρο και τον κινηματογράφο ως αντιπροσωπευτικές από όλο το φάσμα των τεχνών του χώρου, του χρόνου και της κίνησης. Παράλληλα θα διερευνηθεί ο ρόλος που έπαιξαν αυτές ως εργαλεία στην εκπαίδευση των αρχιτεκτόνων. Οι διαλέξεις των διδασκόντων θα εμπλουτιστούν με παρουσιάσεις επισκεπτών ομιλητών από όλους τους συναφείς χώρους των Τεχνών.
Το μάθημα δεν έχει αποκλειστικά σεμιναριακό χαρακτήρα καθώς βασικό στοιχείο του είναι η έμφαση σε μια σειρά συνθετικών ασκήσεων (μια για κάθε προηγούμενη ενότητα). Επιζητείται με αυτό τον τρόπο μια ισορροπία ανάμεσα στο θεωρητικό λόγο και στην πράξη. Η τελική αξιολόγηση των σπουδαστών θα γίνει με βάση την θεωρητική τεκμηρίωση και την συνθετική ποιότητα των ασκήσεων τους.
Διδάσκοντες
- Νέλλη Μάρδα, Καθηγήτρια
- Σταύρος Γυφτόπουλος, Αναπληρωτής καθηγητής
- Σοφία Τσιράκη, Αναπληρώτρια καθηγήτρια
- Κωνσταντίνα Δεμίρη, Ομότιμη καθηγήτρια (Συντονίστρια)
