Η συλλογική περιοδική έκδοση «Έρευνα στην Αρχιτεκτονική» συνδέεται οργανικά με το Διατμηματικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών «Σχεδιασμός-Χώρος-Πολιτισμός» της Σχολής Αρχιτεκτόνων του Ε.Μ.Π. Επιλεγμένες, επεξεργασμένες και εμπλουτισμένες Διπλωματικές Εργασίες από το παραπάνω Δ.Π.Μ.Σ. συγκροτούν το σώμα των περιεχομένων της. Η βασική υπόθεση εργασίας που οριοθετεί τον εννοιολογικό καμβά οργάνωσης της αλληλουχίας αυτών των Διπλωματικών Εργασιών είναι πως οι λογικές σχεδιασμού του χώρου και τα διάφορα επίπεδα στα οποία αυτές αρθρώνονται ορίζουν τύπους χώρου που αντιστοιχούν σε βαθύτερες δομές συγκρότησης αντικειμένων γνώσης, και έτσι, εντέλει, σε τρόπους προθετικής στόχευσης υποκειμένων γνώσης.
Με άλλα λόγια, τα εννοιολογικά επίπεδα συγκρότησης του χώρου στον θεωρητικό στοχασμό επηρεάζουν με καθοριστικό τρόπο τις λογικές οργάνωσης και αρχιτεκτονικού σχεδιασμού του χώρου στο επίπεδο της πράξης. Ή αλλιώς, η θεωρία και η πράξη είναι μία άρρηκτη, σύνθετη, δυναμική και διαλεκτική ενότητα. Με αυτό τον τρόπο, το ψευδο-δίλημμα ‘θεωρία’ ή ‘πράξη’ στην αρχιτεκτονική εκπαίδευση καταργείται. Δεν μπορείς να έχεις θεωρία χωρίς πράξη που να της αντιστοιχεί ή πράξη χωρίς θεωρία που να της αρμόζει. Η βαθύτερη όμως παραδοχή πίσω από αυτή την υπόθεση εργασίας είναι ότι οι λογικές αρχιτεκτονικού σχεδιασμού και οι αντίστοιχοι ιδεατοί τύποι χώρου είναι ιστορικά και πολιτισμικά επικαθορισμένοι. Εγγράφονται δηλαδή σε σύνθετα θεωρητικά και κοσμο-θεωρητικά πλέγματα εννοιολογήσεων. Αυτοί οι ιστορικοί/πολιτισμικοί επικαθορισμοί νοηματοδοτούν, εντέλει, τον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό.
