Από την παραγωγή στην κατοίκηση. Φοιτητική εστία σε παλιό εργοστάσιο αμαξωμάτων

Τα βιομηχανικά κελύφη, ίχνη μίας εποχής που έχει παρέλθει, δεν αποτελούν αστικά κενά. Eίναι φορείς μνήμης της διαδικασίας παραγωγής και του μόχθου των εργατών. Η διαδικασία της επαναχρησιμοποίησης τους θέτει ερωτήματα στην απόδοση της νέας χρήσης. Η πόλη θα δεχθεί το κτίριο ή το κτίριο την πόλη ; Ποια είναι τα συνθετικά εργαλεία για την επίτευξης μίας γόνιμης μεταβίβασης;

Η διπλωματική εργασία θα επαναπροσδιορίσει το κλειστό σχήμα ενός παλαιού εργοστασίου αμαξωμάτων και θα το δώσει μέσω της νέας χρήσης στην πόλη. Η δημιουργία φοιτητικής εστίας , θα δώσει στην πόλη ένα πυρήνα ιδεών , με μικροκοινωνίες αποτελούμενες από μονάδες- κατοικίες που μέσω της υλικότητας της κατασκευής τους , της οργάνωσης και της τοποθέτησης τους στο υπάρχων κέλυφος θα παραλάβουν το κτίριο χωρίς να παραβιάσουν την ιστορικότητα της παρελθούσας λειτουργικής δομής.