Προσδιορισμός του αστικού κενού με 3 πράξεις. Σκηνή-Στοά-Αυλή

Ξεκινώντας από τη μεγάλη κλίμακα και σταδιακά μεταβαίνοντας σ ε μικρότερη, η διπλωματική  αυτή επιδιώκει, να διερευνήσει το πώς μία ευρύτερη ανάγνωση της πόλης, μπορεί να οδηγήσει στην παραγωγή αρχιτεκτονικού λεξιλογίου. Οδηγός στην αναζήτηση αυτή αποτελεί το «αστικό κενό».

Επιλέγοντας  ως περιοχή μελέτης μια ζώνη, που διατρέχει  τρεις διαφορετικές περιοχές( Ψυρρή – Μεταξουργείο- Ακαδημία Πλάτωνος), αναλύονται και τυπολογούνται τα αστικά κενά, προκειμένου στη συνέχεια να επιλεγούν 3 εξ’ αυτών, ένα σε κάθε περιοχή. Σε καθένα από αυτά εμφυτεύεται  μια διαφορετική λειτουργία αντίστοιχη του χαρακτήρα  κάθε περιοχής.

Έτσι στην περιοχή του Ψυρρή, επιλέγεται ένα κενό που ανοίγεται σε μια κεντρική πλατεία (πλατεία Κουμουνδούρου). Εκεί τοποθετείται μια «σκηνή», ένα σύνολο θεατρικών λειτουργιών  που  στρέφεται προς την πόλη και αντίστροφα μετατρέποντας το υπολειμματικό κενό σε  δημόσιο χώρο,  διασταύρωσης των αστικών ροών.

Στο Μεταξουργείο, επιλέγεται ένα διαμπερές κενό σε συνδυασμό με ένα αδρανές κέλυφος. Εκεί χωροθετείται μια «στοά» με μικρά μαγαζιά. Ο κενός χώρος μετατρέπεται σε χώρο κίνησης και συνύπαρξης ετεροτήτων.

Στην Ακαδημία Πλάτωνος, μια περιοχή γειτονιάς, επιλέγεται ένα κενό, στην καρδιά του οικοδομικού τετραγώνου,  όπου σχεδιάζεται μια «αυλή», ένας χώρος συγκέντρωσης με λειτουργίες για τους κατοίκους του οικοδομικού τετραγώνου.  

Πρόκειται για τρεις χειρονομίες-πράξεις στον αστικό ιστό που η κάθε μια με την κλίμακα και τη λειτουργία της έρχεται να επαναπροσδιορίσει το αστικό κενό επανεισάγοντας τη «ζωή» της πόλης σε αυτό.