Το μάθημα έχει ως κεντρικό πεδίο αναφοράς τον φιλοσοφικό και αρχιτεκτονικό λόγο της Ευρωπαϊκής Νεωτερικότητας, καλύπτοντας την περίοδο από την ‘Αναγέννηση’ του 15ου αιώνα έως την ‘Αποδόμηση’ του ύστερου 20ου αιώνα.
Στόχοι του μαθήματος:
· Η κριτική εμβάθυνση σε βασικές ιδέες και έννοιες της αρχιτεκτονικής και της φιλοσοφικής σκέψης, όπως αυτές ανιχνεύονται σε επιλεγμένα κείμενα αρχιτεκτόνων, φιλοσόφων και στοχαστών κατά την διάρκεια της παραπάνω περιόδου.
· Η απόπειρα αποκάλυψης και ανάδειξης πιθανών σχέσεων και ανταποκρίσεων του αρχιτεκτονικού λόγου με τον κόσμο των φιλοσοφικών ιδεών και τον πνευματικό πολιτισμό κάθε εποχής, σε άμεση συνάρτηση με το ‘πρόβλημα’ του χώρου.
· Η διερεύνηση της επικαιρότητας των παραπάνω ιδεών και εννοιών για τον εμπλουτισμό των νοηματικών διαστάσεων και την πληρέστερη σύλληψη και οργάνωση του σύγχρονου αρχιτεκτονικού χώρου.
Διδάσκων
- Νικόλαος - Ίων Τερζόγλου, Επίκουρος καθηγητής (Συντονιστής)
