Κιάτο: Ο αστικός χώρος από τη θάλασσα μέχρι το αγροτικό τοπίο.

Στην παρούσα εργασία γίνεται μια απόπειρα εξεύρεσης τρόπων διαχείρισης της σχέσης ανάμεσα στην πόλη και το φυσικό περιβάλλον που την περιβάλλει. Η επιλογή του Κιάτου απαντάει σε έναν καίριο προβληματισμό γύρω από το πώς αυτή η σχέση διαμορφώνεται σε μια μικρή πόλη με αγροτικό παρελθόν, τη στιγμή που νέες δυναμικές έρχονται στο προσκήνιο. Διαπιστώνεται μια βασική αντίφαση, από τη μια η πληθυσμιακή και χωρική συρρίκνωση του παραδοσιακού αγροτικού χώρου και από την άλλη το ολοένα αυξανόμενο ενδιαφέρον για αυτόν από τον αστικό πληθυσμό.

Οι προτάσεις βασίζονται στην αξιολόγηση των δεδομένων της ανάλυσης για να διατυπώσουν μια άλλη αντίληψη για τη διαχείριση αυτών των ζητημάτων. Κεντρική ιδέα είναι η ανάδειξη του φυσικού τοπίου που περιβάλλει το Κιάτο μέσω της διατήρησης όλων των ποιοτήτων του και της διασύνδεσής τους. Έτσι λοιπόν, δημιουργείται ένας χώρος με χαρακτήρα πάρκου που απαρτίζεται από τις καλλιεργούμενες εκτάσεις. Αυτές ενοποιούνται με το αστικό πράσινο, τα ρέματα, τα μποστάνια, τους ιδιωτικούς κήπους, τις πρασιές και εντέλει το θαλάσσιο μέτωπο, μέσα από τη χρήση μιας σειράς πολεοδομικών και αρχιτεκτονικών εργαλείων.