Κέντρο αναρρίχησης και ορειβασίας στον Παρνασσό
Η διπλωματική εργασία αφορά τη δημιουργία ενός κέντρου εκπαίδευσης αναρρίχησης και ορειβασίας που έχει και σαν απώτερο στόχο την ανάπτυξη του εναλλακτικού τουρισμού στην περιοχή του Παρνασσού. Η περιοχή δεν επιλέχθηκε τυχαία αφού ο Παρνασσός ενδείκνυται για τέτοιου είδους δραστηριότητες. Κυρίως όμως, επιλέχθηκε σαν μία προσπάθεια εξισορρόπησης του μαζικού εποχιακού-χειμερινού τουρισμού με τον εναλλακτικό, που στοχεύει σε τουρισμό καθ΄ όλη τη διάρκεια του έτους και σε μικρής κλίμακας παρεμβάσεις που ωφελούν και την τοπική κοινωνία.
Το βασικό συνθετικό πρόβλημα που αντιμετωπίστηκε ήταν η ένταξη ενός νέου κτηριακού συγκροτήματος στο φυσικό τοπίο. Γι’ αυτό το λόγο προτιμήθηκαν τα παράγωνα σχήματα που ακολουθούν τις υψομετρικές του εδάφους και οι πτυχωτές επιφάνειες που μιμούνται την έντονη κλήση. Επίσης κρίθηκε σκόπιμο να μην γίνουν περαιτέρω διαμορφώσεις στο συγκρότημα εκτός των κτιριακών όγκων και τον απαιτούμενων πορειών προκειμένου να μην αλλοιωθεί περισσότερο το φυσικό περιβάλλον.
Το συγκρότημα περιλαμβάνει ένα αναψυκτήριο που προτείνεται να είναι δημοτικών συμφερόντων και ένα μικρό κατάστημα ορειβατικών ειδών. Επιπλέον διαθέτει ένα καταφύγιο 30 κλινών που θα φιλοξενεί ορειβατικές ομάδες αλλά και απλούς επισκέπτες. Τέλος, το πιο σημαντικό κομμάτι του συγκροτήματος αποτελεί το ίδιο το κέντρο εκπαίδευσης. Σύμφωνα με το πρόγραμμα εκπαίδευσης του Εθνικού Οργανισμού Ορειβασίας & Αναρρίχησης (Ε.Ο.Ο.Α.) απαιτείται τόσο ένας κλειστός χώρος προπόνησης και διεξαγωγής των πρακτικών μαθημάτων όσο και ένας χώρος διεξαγωγής θεωρητικών μαθημάτων. Ο πρώτος χώρος, η αίθουσα αναρρίχησης, προσεγγίστηκε με ένα διαφορετικό συνθετικό τρόπο καθώς υπερτερεί τόσο σε μορφή όσο και σε σπουδαιότητα λειτουργίας απ’ ότι οι υπόλοιπες εγκαταστάσεις.
Ένας σημαντικός παράγοντας που επηρέασε το συνθετικό αποτέλεσμα ήταν η απουσία δρόμου που οδήγησε στην επιλογή της ελαφριάς κατασκευής και τη διερεύνηση του θέματος σε μικρότερη κλίμακα. Από αυτό το κομμάτι της διερεύνησης επιλέχθηκε μεταλλικός φέρων οργανισμός με ξύλινες και μεταλλικές επικαλύψεις, υλικά τα οποία βοηθούν και στη καλύτερη ένταξη του κτιριακού συγκροτήματος στο φυσικό τοπίο.
