Μικρό μεταλλευτικό μουσείο και κέντρο περιβαλλοντικής αποκατάστασης στην Ιτέα Φωκίδας.

Η διπλωματική εργασία αφορά τη μελέτη ενός μικρού μουσείου αφιερωμένου στη μεταλλευτική ιστορία της περιοχής της Γκιώνας.

Χωροθετείται  στον κόλπο της Ιτέας στις εγκαταλειμμένες εγκαταστάσεις επεξεργασίας και μεταφόρτωσης Βωξίτη.

Περιλαμβάνει ένα κέντρο αφιερωμένο στην έρευνα του περιβάλλοντος, ενώ προβλέπεται ένας μικρός αριθμός ξενώνων για φοιτητές και ερευνητές μεταλλειολόγους.

Έμφαση δίνεται στον τρόπο επέμβασης που είναι συνδεδεμένος με το ανθρωπογενές τοπίο των μεταλλείων βωξίτη.

Το μουσείο σχεδιάζεται στο πλαίσιο μιας λογικής μικρών τοπικών μουσείων που κατασκευάζονται στον τόπο όπου βρίσκονται τα εκθέματα τους, αξιοποιώντας τον εξωτερικό χώρο σαν μέρος της έκθεσης. Αγγίζει παρόλα αυτά το υπερτοπικό επίπεδο και έχει έναν χαρακτήρα ερευνητικό και εκπαιδευτικό.

Βασική συνθετική συνιστώσα αποτέλεσε το ανάγλυφο της γης, σε μια προσπάθεια προσδιορισμού και επαναδιατύπωσης της σχέσης του κτηρίου και του ανθρώπου με το φορτισμένο περιβάλλον των μεταλλείων. 

Η επέμβαση με αυτήν την μορφή, στο συνεχώς μεταλασσόμενο τοπίο του βουνού, αποτελεί μια πρόταση επανάχρησης που απαντά σε θέματα αποκατάστασης των εγκαταλλειμένων μεταλλευτικών εγκαταστάσεων.

Η χωροθέτηση του μουσείου στο πέρας της έντονης καμπύλης που δημιουργείται από το σκάμμα τοποθετεί τη σύνθεση σε ένα ενδιάμεσο σημείο, όπου αφενός είναι δυνατή η αλληλεπίδραση με τα βασικά δομικά στοιχεία του τοπίου ( κατασκευή, αγκαλιά, γερανός) ενώ αφετέρου διατηρείται η ακεραιότητα του βράχου. 

Το μουσείου έχει σαν βασικά συνθετικά εργαλεία, τους δύο ισχυρούς τοίχους αντιστήριξης, μέσα στους οποίους εξαντλείται η σύνθεση, και τον ισχυρό κατακόρυφο άξονα που ορίζεται από το πύργο.