Ανασυγκροτώντας το τοπίο. Τουρκοβούνια

Αντικείμενο της διπλωματικής εργασίας είναι τα Τουρκοβούνια, μια λοφοσειρά με κεντρική θέση στο λεκανοπέδιο και πιο συγκεκριμένα ο ελεύθερος,αδόμητος χώρος που έχει παραμείνει ως το υπόλειμμα, το αρνητικό σχήμα της επέκτασης και της πύκνωσης του αστικού ιστού. Στόχος μου ήταν η αναζήτηση ενός νέου τρόπου προσέγγισης του εναπομείναντος ‘φυσικού’ -σε εισαγωγικά γιατί ακόμα και οι παραγοντες που αντιλαμβανόμαστε ως φυσικοί όπως το ανάγλυφο και η φύτευση έχουν συνδιαμορφωθεί από τον άνθρωπο- χώρου, η νοηματοδότησή του μέσα από την ανάγνωση της ιστορίας και των διαδοχικών μεταβολών που έχει υποστεί και η συρραφή του με τον αστικό ιστό ώστε να αποτελέσει οργανικό τμήμα του.

Θεωρήθηκε λοιπόν αναγκαία μια επιπλέον  στρώση επέμβασης, η  οποιά παίρνοντας  αφορμή από την ανάγνωση του αναγλύφου και του φυσικού στοιχείου, των ροών από την πόλη και της ιστορικής συγκρότησης της περιοχής, έρχεται να την ανασυγκροτήσει εσωτερικά, να επαναδιαπραγματευτεί τα όριά της με την πόλη, προτείνοντας παράλληλα ένα σενάριο δράσεων που θα δώσει νέα ταυτότητα στο χώρο.

Η πρόταση οργανώνεται σε 2 τμήματα: το πρώτο, σε επίπεδο masterplan/στρατηγικής αφορά τη σταδιακή ανάκτηση των 2 βορειότερων λόφων (Φιλοθέης, Ψυχικού-Γαλατσίου), ενώ το δεύτερο, σε σχεδιαστικό επίπεδο, εστιάζει στην πεδινή περιοχή ανατολικά της Λεωφ. Βεϊκου που γειτνιάζει με το όριο της Ν. Ιωνίας.