Ουτοπία, Η πόλη του μέλλοντος, Ζωή πάνω και κάτω από το νερό

Θεωρώντας ότι η ουτοπία δεν έγκειται στο ανέφικτο της κατασκευής, αλλά στο

ότι η ανομοιογένεια των μελών του συνόλου πάντα θα υπόσχεται και ανομοιογένεια στις ανάγκες και τις επιθυμίες ξεκινώ να ξετυλίξω τη δική μου ιδανική ου- τοπική πόλη πάνω και κάτω από το νερό. Σκοπός όχι να δώσω λύση στο αύριο αλλά να χρησιμοποιηθούν οι υπάρχουσες γνώσεις και συγχρόνως μέσα από τη διαδικασία της μελέτης, να μάθω και να διασκεδάσω ένα θέμα που ίσως δεν θα ξαναέχω ευκαιρία.. Background η ‘ηλεκτρονική πολεοδομία’ του Τάκη Ζενέτου που αποτελεί μέτρο σύγκρισης απ’ την αρχή και εντάσσει την πόλη στις μετά του 60 ουτοπικές προτάσεις.. Θα την ονομάσω ‘πόλη δέντρο’ καθώς εμπνέομαι από το δέντρο και το μιμούμαι ως προς τον τρόπο ανάπτυξης. Έχω ρίζες που συνδέονται με την ξηρά, κορμό (και όχι κέντρο) και κλαδιά που φέρουν τις λειτουργίες.. Κάτω από το νερό τοποθετείται όλο το τμήμα των κατοικιών  ενώ από πάνω ο τριτογενής τομέας, οι υπηρεσίες κλπ. Εστίαση γίνεται στη μονάδα. Μια πλωτή πόλη, αγκυρωμένη και με συνεχή δυνατότητα μεταβολής στο χώρο και στο χρόνο. Ωστόσο όμως ένα εργαλείο το οποίο μπορεί να γίνει στα χέρια του ανθρώπου είτε χρήσιμο είτε καταστροφικό.