6 Γ.Ο.Κ. (Έξι γεγονότα οικοδομικής κριτικής)

Εστιάζοντας στον αθηναϊκό οικιστικό ιστό συνειδητοποιούμε ότι η ομοιομορφία που τον χαρακτηρίζει έγκειται στο υλικό, το ένα και μοναδικό τούβλο,  που χτίζει την πόλη, την τυποποιημένη, πατενταρισμένη σχεδόν αστική πολυκατοικία.

Για να παρακολουθήσουμε τις παραλλάξεις της πολυκατοικίας καθώς αυτή μετακινείται μέσα στην πόλη επιλέγουμε μία ζώνη μέσα στο συνεχές σύστημα δόμησης η οποία ξεκινάει από το βουνό περνάει από το κέντρο και καταλήγει στη θάλασσα και μέσα σε αυτή επιλέγουμε 6 κομβικά σημεία επέμβασης.

Αναρωτιόμαστε ταυτόχρονα τι θα γίνει αν χτίσει κανείς αναλαμβάνοντας την ευθύνη να σχεδιάσει με οδηγό τις ιδιαιτερότητες αλλά και ιδιοτροπίες του κάθε σημείου και οχι εφαρμόζοντας τυφλά το ΓΟΚ. 

Στην Αγία Βαρβαρα, στην πλαγιά του ποικοίλου όρους, αντί για  διαμερίσματα σχεδιάζουμε έξι αυτόνομα κουτια που στοιβάζονται έτσι ώστε να συνθέτουν μια οριζόντια πολυκατοικία, όπου όλοι έχουν αυλές, θέα, και διπλούς ή τριπλούς προσανατολισμούς.

Στο Αιγάλεο, στη διασταύρωση εθνικής και Ιεράς οδού χρησιμοποιούμε μία βάση για να σηκώσουμε το έδαφος ψηλά και να περάσουμε πάνω από το επίπεδο που ορίζει ο αυτοκινητόδρομος. Ένα στενό και ψηλό τείχος από διόροφες κατοικίες, αδειάζει το χώρο πίσω του μετατρέποντας το δώμα σε  πραγματική αυλή.

Στο Μεταξουργείο,στη διασταύρωση της  Σαλαμίνος με την υπερηψωμένη Αχιλλέως, κόβουμε τον σκαλοπατιαστό όγκο που επιβάλει ο ΓΟΚ στη μέση και αναποδογυρίζουμε το ένα κομμάτι πάνω στο άλλο. Η αναστροφή αυτή δημιουργεί δύο αντικατοπρικές ενότητες  χώρων, οι οποίες αρθρώνουν μεταξύ τους γυρίζοντας την πλάτη τους στον αυτοκινητόδρομο.

Στα Εξάρχεια, στοδιπλό οικόπεδο μεταξύ των οδών Μάνης και Μεταξά προτείνουμε μία αλλαγή κλίμακας του ιδεατού στερεού, πολλαπλασιάζοντάς το επί δύο. Δημιουργούμε διώροφα ρετιρέ, με μεγαλύτερους υπαίθριους χώρους, και καλύτερες συνθήκες ηλιασμού και αερισμού. Απελευθερώνοντας το ισόγειο στήνουμε ένα δημόσιο πέρασμα για την είσοδ και έξοδο του μετρό.