Διεμπειρίες στη νεκρή ζώνη της Λευκωσίας

Μέσα από τις «διεμπειρίες» αφομοιώνονται, μετασχηματίζονται διαφορετικά στοιχεία, φέρνοντας σε όσμωση και αναμιγνύοντας το ίδιο  με το διαφορετικό. Ταυτότητα και ετερότητα συνυπάρχουν χωρίς να αλληλοαναιρούνται. Η Νεκρή Ζώνη είναι ο ενδιάμεσος χώρος  ανάμεσα σε δύο πλευρές, δύο τόπους, δύο επικράτειες του χώρου και του χρόνου. Δεν αναιρούμε το όριο της νεκρής ζώνης αλλά εστιάζουμε σε επεμβάσεις – εισχωρήσεις μέσα σε αυτό, μορφοποιώντας νέες συσχετίσεις χώρων. Τοποθετούμαστε χωρικά και χρονικά στην εντός των τειχών πόλη της Λευκωσίας, στο διάστημα λίγο πριν την επανένωση.

Πραγματοποιείται μια αναζήτηση εννοιών μέσα από τα ίδια τα στοιχεία του χώρου, η οποία έχει άμεση σχέση με την ενσωματωμένη χωρική εμπειρία. Πρόκειται για την έρευνα του περάσματος από καταστάσεις σε (εν)καταστάσεις, την εύρεση δηλαδή της χωρικής διάστασης της εμπειρίας του τόπου. Με βάση την ανάλυση από τα στοιχεία του χώρου γίνεται στη συνέχεια μια αναζήτηση στοιχείων παραγωγής χώρου. Αξιοποιούνται εκείνα που δίνουν προοπτικές νέας αντίληψης του ορίου. Με αυτά οδηγούμαστε στη συγκρότηση ενός συστήματος που συμβάλλει σε καινούριες ερμηνείες του τόπου οργανώνοντας έτσι μια εμπλουτισμένη εμπειρία. Με την εναλλασσόμενη μεταβλητότητα του ίδιου του συστήματος και την κίνηση μέσα σε αυτό, η οπτική προς το χώρο συνεχώς μεταβάλλεται. Αυτή η (εν)κατάσταση καδράρει, απομονώνει, σφραγίζει, αποκαλύπτει την νοηματοδοτημένη εικόνα του ορίου. Μια διαφορετική εμπειρία περάσματος, βιωματική-σωματική εμπειρία της μετάβασης, επαναπροσδιορισμός του χώρου

Αυτή η επέμβαση-εισχώρηση θα αποτελέσει μέρος μιας πιο συνολικής παρέμβασης. Είναι ένα έργο σε εξέλιξη. Χαρακτηρίζεται από μία επεκτασιμότητα και σε άλλα σημεία του ορίου όπου κάποτε αποτελούσαν τις συνδέσεις των δύο μισών της πόλης. Όσο δηλαδή το σύστημα πολλαπλασιάζεται τόσο το όριο συρρικνώνεται μέσω μιας εμπειρίας που «ράβει» τον χώρο.