Παιδικό χωριό SOS στα Άνω Πετράλωνα. Μια αστική προσέγγιση

      Σε αντίθεση με το παραδοσιακό μοντέλο παιδικού χωριού SOS που τοποθετείται έξω από τα όρια ενός μεγάλου αστικού κέντρο, τα τελευταία χρόνια παρατηρούμε πως η υπάρχει η τάση να εντάσσονται τα χωριά μέσα στην πόλη. Θέλοντας να εντείνουμε αυτή την τάση αστικοποίησης, προτείνουμε ένα νέο αστικό μοντέλο, διασπώντας το παιδικό χωριό μέσα στον αστικό ιστό και τοποθετώντας το σε διαφορετικά οικόπεδα.  

Επιλέγουμε να εφαρμόσουμε το μοντέλο αυτό στα Άνω Πετράλωνα επειδή στην περιοχή αυτή επικρατεί η χαμηλή δόμηση, διατηρείται ακόμα ο χαρακτήρα της γειτονιάς ενώ παράλληλα συναντά κανείς χώρους πρασίνου, χώρους άθλησης και αρκετούς χώρους εκπαίδευσης.

Συνοπτικά, η χωρική δομή του μοντέλου είναι η εξής: στο κεντρικό από τα έξι οικόπεδα τοποθετούνται οι κοινόχρηστες λειτουργίες κα τα γραφεία της διοίκησης. Γύρω από το οικόπεδο αυτό, το οποίο αποτελεί τον πυρήνα της σύνθεσης, τοποθετούνται ακτινωτά τα σπίτια των οικογενειών SOS και οι λοιπές λειτουργίες. Με τον τρόπο αυτό κάθε κατοικία μπορεί να λειτουργεί αυτόνομα αλλά παράλληλα, έχοντας ως σημείο αναφοράς το κεντρικό οικόπεδο, ο οργανισμός μπορεί να λειτουργεί ως σύνολο.

Όσον αφορά τις συνθετικές μας επιλογές, προκειμένου η κάθε μονάδα κατοικίας να γίνεται αντιληπτή από τον κοινό παρατηρητή ως τμήμα του συνόλου και κάθε κτίσμα να διέπεται από κάποιες κοινές αρχές, επινοούμε ένα αρχιτεκτονικό μοντέλο- σύστημα το οποίο να μπορεί να προσαρμόζεται σε κάθε οικόπεδο.Το σύστημα αποτελείται από τρία υποσυστήματα (τον πυρήνα, το χωροκάναβο και το κουτί) κάθε ένα από τα οποία χαρακτηρίζεται από διαφορετικές ιδιότητες και προορίζεται για διαφορετική χρήση. Στα κτήρια με τις κοινόχρηστες λειτουργίες το κάθε υποσύστημα “σπάει” στα συστατικά του προκειμένου να δηλώσει έναν περισσότερο δημόσιο χαρακτήρα. Xρησιμοποιείται έτσι το ίδιο αρχιτεκτονικό λεξιλόγιο χωρίς όμως να διατηρείται απαραίτητα το τριμερές σύστημα.