Κατοικία για ημιμόνιμους πληθυσμούς

Αντιμετωπίζοντας το αστικό κενό ως μία από τις βασικότερες έννοιες της αστικότητας και χωρίς να του προσάπτεται κανένα χαρακτηριστικό αμφισημίας, η διπλωματική αυτή στοχεύει στην ενεργοποίηση ενός τέτοιου χώρου στο κέντρο της Αθήνας, με τη δημιουργία μιας κατάστασης κατοίκησης από ημιμόνιμους πληθυσμούς-βασικά στοιχεία της αστικής πυκνότητας.  Η στέγαση τέτοιων ετερογενών πληθυσμών που μετακινούνται όχι στα πλαίσια ενός ‘εναλλακτικού’ νομαδισμού αλλά σε πλαίσια κοινωνικής ανάγκης, πολλές φορές οδηγεί στην εννοιολογική και χρηστική μετάλλαξη πολλών δημόσιων χώρων της πόλης. Σε διαστάσεις δύο τυποποιημένων διαστάσεων containers, αυτό των high cube 10ft (2.44*3.05*2.89) και high cube 20ft (2.44*6.10*2.89), και με τη λογική του ‘όλα μέσα στο κέλυφος’ επιλύονται δύο μονάδες μεταφερόμενης κατοίκησης που συνδυαζόμενες μεταξύ τους, δημιουργούν χώρους maximum βιώσιμων σε σχέση με το minimum της μεταφοράς τους, σε μία λογική που προσβλέπει στην παράμετρο του χρόνου σε μια τέτοια ζώσα κατάσταση. Ο χώρος αναπτύσσεται με συρόμενα τμήματα που βγαίνουν έξω από το κέλυφος και εμπεριέχουν μια λειτουργία κατοίκησης έκαστο, ενώ κάποιες τυποποιημένες plug – in  κάψουλες έρχονται να ‘κουμπώσουν’ πάνω στις ελεύθερες πλευρές του κελύφους, εμπεριέχοντας λειτουργίες που προσαρμόζονται στις ανάγκες του χρήστη. Εσωτερικά ο χώρος διημέρευσης δύναται να διαμορφωθεί από τον ίδιο τον χρήστη με τη βοήθεια  πανέλων που σύρονται ελεύθερα μέσα στην ήδη υπάρχουσα υποδομή των μεταλλικών οδηγών του δαπέδου.

Στον επιλεγμένο αδόμητο χώρο στην συμβολή των οδών Ιεράς Οδού και Λεωνιδίου, προτείνεται ένα χωροθετημένο πια δίκτυο τέτοιων μονάδων, του οποίου οι κώδικες διαμόρφωσης αποτελούν όχι μια de facto κατάσταση πολεοδομικής πρότασης, αλλά ένα διάγραμμα – μία εξίσωση-έναυσμα για την εφαρμογή παρόμοιων καταστάσεων κατοίκησης σε διάφορα αστικά κενά και διαφορετικούς κάθε φορά χώρους.