[1 πολυκατοικία]2

[1 πολυκατοικία]2

Η παρούσα εργασία αποτελεί οργανική συνέχεια της διάλεξης του 9ου εξαμήνου, που πραγματοποιήθηκε από την ίδια ομάδα.

Αντικείμενό της είναι η διαβίωση της πλειοψηφίας των κατοίκων στον πυκνό αστικό ιστό των ελληνικών πόλεων και πεδίο εφαρμογής της η πόλη των Αθηνών, ως πρότυπο αστικής ανάπτυξης στον ελληνικό χώρο από την περίοδο του μεσοπολέμου ως σήμερα.

Έχοντας εξ’ αρχής τη θέση ότι η προσέγγιση της ποιότητας ζωής εντός των κτιρίων δεν καθορίζεται μόνο από τη μελέτη τους ως μεμονωμένες οντότητες, αλλά και από το πώς αυτές είναι συντεθειμένες πίσω από τα ισχυρά όρια του οικοδομικού τετραγώνου, η θεωρητική έρευνα προσέγγισε αρχικά το  “μη επώνυμο” κτίριο αστικής διαβίωσης, την πολυκατοικία, τυπολογώντας το βάσει της θέσης του εντός του ο.τ., του σχήματος και του μεγέθους του και στη συνέχεια, στις περιοχές ενδιαφέροντος μετά από στατιστική ανάλυση των μεγεθών των ο.τ. που τις αποτελούν, διαμορφώθηκαν στα επικρατέστερα εξ’ αυτών συνθέσεις των μεμονωμένων κτιρίων του πρώτου σκέλους, ώστε να γίνει τελικά η προβολή και ανάλυση των χωρικών χαρακτηριστικών που καθορίζουν την ποιότητα ζωής εντός τους.

Ως βασικό συμπέρασμα προέκυψε πως ο αποσπασματικός χαρακτήρας μελέτης και σύνθεσης των οικοδομικών τετραγώνων αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα της δυναμικής που αυτά έχουν ως προς την  ποιότητα διαβίωσης, ενώ η ζωή εντός τους όπως έχουν διαμορφωθεί συν τω χρόνω, φέρει θετικά χαρακτηριστικά κοινωνικής σύνθεσης και λειτουργιών που πρέπει να διατηρηθούν.

Στο σχεδιαστικό–συνθετικό μέρος που ακολούθησε, βασική υπόθεση εργασίας ήταν η πειραματική διερεύνηση των θετικών δυνατοτήτων της συνολικής μελέτης ενός ο.τ. ως ενιαίο και μοναδικό “οικόπεδο”, αίροντας δηλαδή την παράμετρο της αποσπασματικότητας, και διατηρώντας όλους τους υπόλοιπους όρους δόμησης που ισχύουν σήμερα ως έχουν.

Η προσέγγιση πραγματοποιείται κάτω από ένα σύνολο θέσεων και αρχών όπου βασικό ζητούμενο είναι η ποιότητα διαβίωσης και η ανάδειξη των χωρικών ιδιοτήτων που μπορούν να την εμπλουτίσουν.

Καθώς το θέμα είναι πρακτικά ανεξάντλητο, με πλήθος ερμηνειών και λύσεων σε κάθε πτυχή του, το αποτέλεσμα που παρουσιάζεται δε μπορεί να χαρακτηριστεί ως τελικό. Παρουσιάζεται μια συνολική προσέγγιση που απαντάει στα βασικά ζητούμενα που είχαν τεθεί, ενώ ταυτόχρονα αποκαλύπτει δυναμικές και ζητήματα προς περαιτέρω διερεύνηση.