Ένα κατώφλι στο τοπίο: Σταθμός βοτανολογικής χλωρίδας στο Πήλιο

Η παρούσα εργασία μελετά τη βοτανολογική χλωρίδα προκειμένου να κατανοήσει τον τόπο και το τοπίο του Πηλίου . Το Πήλιο διαθέτει ένα φυσικό πλούτο σε κοινά, φαρμακευτικά είδη αλλά και ενδημικά και σπάνια (Φωτιάδης). Σε ένα φυσικό ξέφωτο στη περιοχή ‘Αλικόπετρα’, που ορίζεται από δύο ρεματιές και έχει θέα προς τον Παγασητικό κόλπο, ήρθε να λάβει χώρα ένας βοτανόκηπος και μία κτηριακή εγκατάσταση. Ο κήπος αποτελεί μία μορφή διατήρησης των αυτοφυών και μία υπαίθρια έκθεση για γνωριμία των επισκεπτών με τα βότανα. Η κτηριακή εγκατάσταση αποτελείται από το άνω κτήριο, το οποίο έχει άμεση σχέση με τον κήπο και τις δραστηριότητές του, την πλατεία, η οποία αποτελεί το κέντρο του συγκροτήματος και το κάτω κτήριο, το οποίο αναφέρεται στο  τοπίο και τη θέα. Μια από τις βασικές προθέσεις, ήταν η δημιουργία μίας αναστρέψιμης κατασκευής που ακουμπάει στην υπάρχουσα τοπογραφία. Τα φυσικά χαρακτηριστικά του τοπίου ήρθαν να αποτελέσουν τα εργαλεία για το σχεδιασμό. Η κτηριακή σύνθεση υλοποιείται μέσω μίας τεθλασμένης γραμμής και δημιουργεί ένα σύστημα από επίπεδα που αρθρώνουν το σύνολο. Τοποθετείται παράλληλα στο ρέμα προκείμενου να αποτελέσει ένα όριο μεταξύ του φυσικού και του κήπου, αλλά και για να μην διακόψει τη θέα προς τη θάλασσα. Ο κήπος αποτελεί ένα μωσαϊκό που φιλοξενεί συνολικά 117 taxa. Περιέχει συνολικά 7 ενότητες οι οποίες αφορούν τα περιβάλλοντα στα οποία αυτοφύονται τα φυτά. Η τοποθέτηση των φυτών σε κάθε ενότητα γίνεται με βάση την οικογένεια του φυτού, το ύψος και το χρώμα του άνθους . Όσον αφορά τη κτηριακή παρέμβαση, στο κέντρο λαμβάνουν χώρα οι κοινωνικές δραστηριότητες της πλατείας: μία στάση για τους πεζοπόρους, ένα υπαίθριο παζάρι ή μια ομιλία μπορεί να φιλοξενηθεί, ενώ μία πιο απομονωμένη πλατφόρμα υπάρχει ανάμεσα στα πλατάνια. Έπειτα μέσω μίας  κυκλικής κίνησης γίνεται ανάβαση στο πάνω κτήριο. Εκεί βρίσκεται η αποθήκη εξοπλισμού, δίπλα βρίσκεται ο χώρος αποξήρανσης και αποθήκευσης βοτάνων καθώς και βοηθητικοί χώροι. Από τη πλατεία μέσω της ράμπας γίνεται κατάβαση στο κάτω κτήριο. Εκεί υπάρχει το καφέ, το info point, ο πολυχώρος, και η έκθεση (herbarium), στην οποία εκτίθεται το συλλεγμένο φυτικό υλικό. Η διαδρομή καταλήγει σε ένα πρόβολο όπου μπορείς να ατενίσεις τη θέα. Τέλος, η οργάνωση των εσωτερικών χώρων γίνεται από ένα σύστημα ξύλινων κατασκευών που ορίζουν ράφια, πάγκους ή κατασκευές για την αποξήρανση ανάλογα με τις ανάγκες κάθε χώρου.