Νέο αστικό τοπίο στο Λατομείο Σελεπίτσαρι, Νίκαια

Σπουδαστές: 
Ιρένα Ντάνγκα
Παράδοση / Εκπόνηση: 
Οκτώβριος, 2011

Η διπλωματική αυτή διαπραγματεύεται τον σχεδιασμό του δημόσιου χώρου με συνθετικό δομικό εργαλείο το πράσινο. Η παρέμβαση γίνεται στην συνοικία ‘Γήπεδο’ στο Λόφο Σελεπίτσαρι, Νίκαιας, πάνω από τα Λατομεία σε δύο προβληματικά σημεία του αστικού ιστού, όπου δημιουργούνται νέοι χώροι πολιτισμού. Η συνοικία ‘Γήπεδο’ είναι μια τυπική συνοικία των βορειοδυτικών προαστίων της Αττικής, που έχουν αναπτυχθεί σε διάφορες χρονικές φάσεις επί του Όρους Αιγάλεω. Το ιπποδάμειο σύστημα του ιστού προσαρμόζεται στο έντονο ανάγλυφο του όρους, υπολείποντας στις ενώσεις των τμημάτων του μικρά αστικά κενά ή νησίδες πρασίνου. Οι σχεδιασμένοι δημόσιοι χώροι είναι λίγοι και με ελάχιστη φύτευση. Η κίνηση προς την κορυφή του λόφου προσφέρει ενδιαφέρουσες οπτικές φυγές που εναλλάσσονται. Νότια οι λαξευμένοι βράχοι δεσπόζουν στο χώρο σαν γλυπτά και προσφέρουν το σκηνικό στο υπερτοπικό πάρκο της Νίκαιας. Στην περιοχή αυτή, προτείνεται ένας άξονας πολιτισμού που θα συνδέσει τις δύο πλευρές του λόφου. Το πρώτο σημείο βρίσκεται στο κέντρο της συνοικίας στο οποίο σχεδιάζεται μια πλατεία – κήπος με το δημοτικό εργαστήριο κεραμικής και γλυπτικής. Το δεύτερο σημείο είναι το υπολειπόμενο τμήμα του λόφου μέχρι τον γκρεμό, όπου σχεδιάζεται ένας πεζόδρομος – πάρκο, στο οποίο συμπεριλαμβάνονται τα ανεξάρτητα εργαστήρια γλυπτικής (πέτρα – ξύλο – μέταλλο). Το τρίτο σημείο του άξονα είναι ο υπάρχων δημόσιος χώρος του πάρκου, στον οποίο φιλοξενούνται ανά περιόδους πολιτιστικές εκδηλώσεις, όπως το Συμπόσιο Γλυπτικής το 2009. Ο χαρακτήρας της παρέμβασης είναι ήπιος με σκοπό να αναδειχθεί η έντονη μορφή του αναγλύφου και η λατομική δραστηριότητα στο λόφο ως γλυπτικό στοιχείο του χώρου, προσδίδοντας νέα ταυτότητα στην περιοχή.

Αριθμός Καταχώρησης: 
2011/131