Επανάχρηση βιομηχανικού κελύφους στη Νέα Ιωνία

Η Νέα Ιωνία, μια από τις «προσφυγικές» συνοικίες της Αθήνας, χαρακτηρίζεται από την ύπαρξη ενός αξιοσημείωτου αριθμού πρώην βιομηχανικών κελυφών που παραμένουν ως ενθύμια του πρότερου βιομηχανικού της χαρακτήρα.

Η εργασία εξετάζει την επανάχρηση ενός από αυτά (Παλιό Πλυντήριο της Ελληνικής Εριουργίας) σε μια προσπάθεια όχι μόνο ένταξης ανάμεσα στο παλιό και στον σύγχρονο αστικό ιστό αλλά και διατήρησης της λειτουργικής συνέχειας και της μνήμης της περιοχής. Έτσι, η προσθήκη διαμορφώνεται ως χώρος γραφείων ενώ το παλιότερο κτίριο φιλοξενεί μια εμπορική έκθεση για το Σύλλογο Κλωστοϋφαντουργών της περιοχής.

Ο κύριος όγκος της προσθήκης διαμορφώνεται στη θέση του κατεδαφισμένου Βαφείου της Εριουργίας και διαμορφώνεται ως ένας επιμήκης όγκος που σταδιακά φθίνει για να διεισδύσει στο παλιό κτίριο, ενώ παράλληλα διασπάται σε επιμέρους τμήματα από κατακόρυφα στοιχεία που ακολουθούν χαράξεις του Παλιού Βαφείου.