Αντικείμενο του μαθήματος είναι η κατανόηση της τοιχογραφίας και του ψηφιδωτού ως μέσων συγκρότησης και αναπαράστασης του χώρου στη βυζαντινή ναοδομία. Προβάλλοντας έναν ιδεατό χώρο, άυλο, άπειρο και άχρονο, ο βυζαντινός ναός διαμόρφωσε τη ζωή ανθρώπων στον ιστορικό χώρο και χρόνο για σχεδόν μιάμιση χιλιετία, ακόμα και πέρα από τα όρια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Μέσα από την ανάλυση επιλεγμένων σημαντικών μνημείων διερευνάται ειδικότερα το πώς ο εικονιστικός διάκοσμος διαρθρώνεται σε διάφορους τύπους ναών συμβάλλοντας στην οργάνωση χωρικών σχέσεων, πώς μεταπλάθει αυτές τις χωρικές σχέσεις σε ταξινομήσεις και ιεραρχήσεις κόσμων, έμβιων όντων, ηθικών κατηγοριών και κοινωνικών ρόλων, πώς ενεργοποιεί τον ναό ως δυναμικό, μεταιχμιακό χώρο διαδραστικής εμπειρίας στα όρια του αισθητού με το νοητό και, τέλος, πώς ορίζει πεδία ιδεολογικών αντιπαραθέσεων, με πιο δραματική κορύφωση τη μακρόχρονη κρίση της Εικονομαχίας. Η φοιτητική συμμετοχή στο μάθημα περιλαμβάνει την επεξεργασία θέματος σχετικού με ένα συγκεκριμένο μνημείο, την προφορική παρουσίασή του και την κατάθεση σχετικής γραπτής εργασίας.
Διδάσκων
- Εμμανουήλ Μικράκης, Επίκουρος καθηγητής (Συντονιστής)
