O Νίκος Χατζηκυριάκος-Γκίκας υπήρξε ο πρώτος μιας σειράς σημαντικών δημιουργών που δίδαξαν από τη δεκαετία του ’40 τα μαθήματα της Ζωγραφικής και της Γλυπτικής, δημιουργώντας μια ιδιαίτερη και μοναδική για την Αρχιτεκτονική Σχολή παράδοση.
O ζωγράφος προσέφερε με μοναδική συνέπεια εκπαιδευτικό έργο δίπλα σε άλλους μεγάλους δασκάλους της εποχής εκείνης, όπως ο Πικιώνης και ο Μιχελής.
Τα κείμενα αυτού του μικρού τόμου προέρχονται από χειρόγραφες σημειώσεις του μεγάλου ζωγράφου και δασκάλου στο E.M.Π. Η δημοσίευσή τους θεωρήθηκε ιδιαίτερα χρήσιμη, επειδή από τον αποσταγματικό τρόπο των διατυπώσεών του μπορεί κάποιος να συλλέξει τα διδάγματα εκείνα που συνεχίζουν ακόμα και σήμερα να γονιμοποιούν τη συνείδησή μας και μας προτρέπουν να κατανοήσουμε την ευθύνη και το χρέος που έχουμε απέναντι στην παράδοσή μας.
O καλλιτέχνης μέσα από τη διδασκαλία του θα αποκαλύψει «ένα μέρος της αρμονίας του σύμπαντος». H έντονη πνευματικότητά του τον διατηρεί ζωντανό στη μνήμη μας.
