Όριο Βεϊκου
Η παρούσα διπλωματική εργασία ασχολείται με το θέμα της σύνδεσης ενός ιδιαίτερα πυκνοδομημένου αστικού χώρου με τη φύση, μέσω σταδιακών χωρικών μεταβάσεων. Η περιοχή που επιλέξαμε να επεξεργαστούμε ανήκει στο δήμο Γαλατσίου.
Η περιοχή μελέτης βρίσκεται στο σημείο όπου ο αστικός ιστός της πόλης συναντά τις παρυφές του λόφου και συγκεκριμένα εστιάζεται στο σημείο όπου η λεωφόρος Βεΐκου αποτελεί σαφές όριο μεταξύ του φυσικού και του αστικού τοπίου. Η παρέμβασή μας περιλαμβάνει τρεις διακριτούς σήμερα χώρους Α, Β και Γ, οι οποίοι έχουν ως κοινά στοιχεία το ότι είναι δημόσιοι, αλλά και εντελώς αδιαμόρφωτοι και αποκομμένοι από τον αστικό ιστό, οπότε και ακατάλληλοι προς κοινή χρήση.
Κεντρική Ιδέα - Μετάβαση
οι στόχοι που θέλουμε να πετύχουμε είναι:
Το όριο του αστικού ιστού και η πόλη να εισβάλουν στο φυσικό χώρο, αλλά και το αντίθετο, δηλαδή η φύση να «βγει» στην πόλη.
Tο όριο του αυτοκινητόδρομου να καμφθεί, ενώ η δυναμική της λεωφόρου Βεΐκου να αντιπαρατεθεί σε μια αντίστοιχη δυναμική ανθρώπων, πρασίνου και δράσεων.
Το σημείο παρέμβασης να λειτουργήσει ως σημείο μετάβασης από την πόλη στο βουνό και το αντίστροφο, αλλά και ως χώρος περιπάτου του και δράσεων.
Η κεντρική ιδέα και συνθετική αφορμή είναι η δομή της κίνησης στην περιβάλλουσα αστική περιοχή και η δομή της κίνησης στην φύση.
Για να αποδώσουμε αυτό το οποίο θέλαμε χρησιμοποιήσαμε έναν ορθοκανονικό κάνναβο με τις αναλογίες ενός τμήματος του δήμου Γαλατσίου 9/5 και ένα σύστημα ροών, το οποίο προέκυψε απο τα μονοπάτια του λόφου.
Έχουμε 2 συστήματα, το ροικό και το ορθοκανονικό,τα οποία συνδυαζόμενα έχουν ως αποτέλεσμα το μετασχηματισμό του ορθοκανονικού και την απώλεια της κανονικότητας του σταδιακά.
Το ορθοκανονικό σύστημα ακολουθεί τη γεωμετρία του αστικού ιστού και περιλαμβάνει τις δευτερεύουσες κινήσεις και τις επιφάνειες λειτουργιών και πρασίνου.
Το ροικό σύστημα εκφράζεται με δυο μεταλλικές κατασκευές, οι οποίες ξεκινούν απο το χώρο Α, διασχίζουν υπογείως τη Βείκου, περνούν από τους χώρους Β και Γ και καταλήγουν στο λόφο και το Άλσος. Δηλαδή συνδέουν, προσανατολίζουν, ορίζουν την κύρια κίνηση και δίνουν κατεύθυνση.
Η κίνηση αλλάζει σταδιακά απο περιορισμένη και ορθοκανονική, σε πιο ελεύθερη και καμπυλόμορφη.
