Νέο Κέλυφος στο Σταθμό Λαρίσης

Εξετάζοντας το ρόλο που παίζει ένας σιδηροδρομικός σταθμός για μια πόλη, διαπιστώνουμε την ανάγκη να αποτελεί ένα μητροπολιτικό κέντρο που να μπορεί να παραλαμβάνει και να ανταποκρίνεται στις ανάγκες και στον αριθμό των επιβατών, όπως αυτά μεταβάλλονται με την πάροδο του χρόνου. Η διπλωματική αυτή στοχεύει στην ενεργοποίηση του σταθμού Λαρίσης, με τη δημιουργία ενός νέου κελύφους που θα μπορεί να σηματοδοτεί την είσοδο στην πόλη των Αθηνών και θα περιλαμβάνει λειτουργίες που αναφέρονται όχι μόνο στους επιβάτες αλλά και στους κατοίκους της γύρω περιοχής. Επιπλέον μέσα από την πρόταση αυτή επιτυγχάνεται και η συρραφή της ανατολικής και δυτικής γειτονιάς, αφού η υπάρχουσα χάραξη των σιδηροδρομικών γραμμών και η έλλειψη περασμάτων δημιουργούν ένα ισχυρό όριο ανάμεσα στις δύο πλευρές.

Ο νέος σταθμός αποτελείται από δύο συστήματα: το πρώτο είναι γραμμικό και περιλαμβάνει τις αποβάθρες, τις γραμμές και το διατηρητέο κτίριο του σταθμού ενώ το δεύτερο έρχεται και τοποθετείται ένα επίπεδο πάνω από το πρώτο και περιλαμβάνει το νέο κτίριο και τις λωρίδες-περιπάτους, οι οποίες συνδέουν τις δύο πλευρές σε διάφορα σημεία ενδιαφέροντος. Το δεύτερο σύστημα είναι ροϊκό και πιο ελεύθερο σε σχέση με το πρώτο μιας και οι λωρίδες «βγαίνουν» μέσα από τους δρόμους και αποτελούν συνέχεια του περιπάτου του επισκέπτη.  Το κτίριο-κέλυφος που προτείνεται είναι αποτέλεσμα της ένωσης (loft) διαδοχικών τομών, οι οποίες έχουν σχεδιαστεί λαμβάνοντας υπ’ όψιν τόσο την εισχώρηση κάποιων λωρίδων μέσα στο κτίριο όσο και  τον προσανατολισμό (ανοίγματα προς το βορρά).