Σχεδιά-ζωντας για το απρόβλεπτο-μία μελέτη για σχεδιασμό μεταβατικής κατοικίας μετά από καταστροφή.

Σε μία εποχή όλο και συχνότερων ραγδαίων φυσικών φαινομένων, πολέμων και καταστροφών έχει γίνει επιτακτική η ανάγκη οι αρχιτέκτονες να επαναπροσδιορίσουν λύσεις σε θέματα στέγασης των θυμάτων.

Το θέμα της διπλωματικής αυτής αφορά το σχεδιασμό μίας μεταβατικής κατοικίας.

Αναφέρεται στη στέγαση των θυμάτων στην δεύτερη φάση επέμβασης μετά από μία καταστροφή, έχει στόχο να στεγάσει τους ανθρώπους μέχρι να επισκευάσουν τα παλαιά σπίτια και χρονοδιάγραμμα τουλάχιστον 12 μηνών.

Η κατασκευή που προτείνεται αποτελείται από διάφορα στοιχεία που συναρμολογούνται επί τόπου από 4 ή 5  άτομα.

Ο σκελετός αποτελείται από επάλληλα ξύλινα πλαίσια τα οποία σταθεροποιούνται στη θέση τους με τη χρήση δοκών με μισοχαρακτή σύνδεση.

Όλα τα κομμάτια κόβονται από μηχανήματα CNC στα κοντινότερα προς την πληγείσα περιοχή εργοστάσια ξυλείας, από τυπικά φύλλα κόντρα-πλακέ 1,25x2,50 m.

Το κατάλυμα αποτελείται από τρείς στρώσεις: η πρώτη αποτελείται από τον ξύλινο σκελετό, η δεύτερη παρέχει προστασία από το περιβάλλον και η τρίτη παράγει ενέργεια.

Τέσσερα τέτοια καταλύματα μαζί με άλλα πρόσθετα εξαρτήματα που ολοκληρώνουν την κατασκευή συσκευάζονται μέσα σε ένα τυπικό container μεταφοράς διαστάσεων  2,44 x 2.89 x 6,06 m.

Στον τόπο καταστροφής τα container αδειάζονται, οι άνθρωποι συναρμολογούν τα τέσσερα καταλύματα τα οποία στήνονται κοντά στο container μεταφοράς τους. Το container αυτό επαναχρησιμοποιείται και λαμβάνει μία πιο δημόσια χρήση όπως ένα χώρος συνάθροισης των κατοίκων, μία κοινόχρηστη κουζίνα ή ακόμα και ένα πρόχειρο ιατρείο.