Κέντρο οικολογικής δημιουργίας στο δέλτα του Ιλισσού

Η συγκεκριμένη εργασία αφορά στη δημιουργία ενός αυτοδιαχειριζόμενου  κέντρου δημιουργικής οικολογίας στην περιοχή ανάμεσα στον Κηφισό και τον Ιλισό, που εξελίσσεται πάνω σε μία προτεινόμενη διαδρομή με σκοπό την επανένωση του αστικού ιστού και του θαλάσσιου μετώπου της. 

Η επιλογή φυσικών υλικών (ξύλο, πέτρα, χώμα) στη δόμηση και η συνομιλία με το εξωτερικό περιβάλλον αποτελεί ένα από τα βασικά στοιχεία της σύνθεσης. Πρωταρχικό ρόλο αποτέλεσε η ρευστότητα της φύσης, και συγκεκριμένα του νερού, του αέρα και του φωτός. Με την ευελιξία των ανοιγμάτων το κτίριο έχει τη δυνατότητα να μετατρέπεται σε ένα χώρο καθ’ όλα ανοιχτό προς το εξωτερικό περιβάλλον, αποκτώντας μία ιδιαίτερη δυναμική. Ο αέρας βρίσκει πλέον διέξοδο σε κάθε σημείο του κτιρίου ενώ η εισβολή του εξωτερικού στο εσωτερικό, εντείνεται ακόμα περισσότερο με την χρήση πατημένου χώματος στο δάπεδο όπως ακριβώς γίνεται και με τη διαδρομή.

Σε αυτή την ευμεταβλητότητα μεταξύ του εσωτερικού και εξωτερικού προστίθεται και η ύπαρξη του υγρού στοιχείου ως βασικό στοιχείο της σύνθεσης. Το νερό εξελίσσεται πάντα παράλληλα προς τα τοιχεία και είναι αυτό εντέλει που σηματοδοτεί την είσοδο στο εσωτερικό του κτιρίου. Το νερό ορίζει την κίνηση, κατευθύνει, οδηγεί.

Τέλος προτείνεται ένα στρατηγικό σχέδιο για τη συνολική περιοχή, στο οποίο καθορίζονται οι άξονες κίνησης και η φύτευση, ενώ προτείνεται η μέθοδος της φυσικής καλλιέργειας.