Πορεία προς την ενηληκίωση. Συγκρότημα ψυχαγωγικών δραστηριοτήτων για παιδιά και νέους στη Βάρη.
Η παρούσα διπλωματική εργασία αφορά στη δημιουργία ενός ψυχαγωγικού πολυχώρου με θέμα το παιδί και τον νέο και τοποθετείται στη Βάρη δίπλα στο παιδικό χωριό SOS. Η χωροθέτηση έγινε εκεί καθώς ήταν βασικός άξονας της σύνθεσης η καθημερινή ‘βίωση’ του συγκροτήματος από παιδιά και δεδομένου του μεγάλου μόνιμου νέου πληθυσμού στο παιδικό χωριό η περιοχή θεωρήθηκε ιδανική. Μέσα από την ανάγνωση του χώρου προέκυψε η πιο συγκεκριμένη επιλογή τοποθέτησης των κτισμάτων σε παλαιό μη διαμορφωμένο λατομείο βορειοδυτικά του χωριού ανασύροντας ταυτόχρονα βέβαια ζητήματα ‘ένταξης’ στο ιδιαίτερο ανάγλυφό του. Το έντονο χρώμα της πέτρας, το σκληρό περίγραμμα και το πλεονέκτημα της εγγύτητας με το παιδικό χωριό ήταν ιδιαίτερα ελκυστικά σε συνθετική βάση ωστόσο η τελευταία αναγκαστικά περιορίστηκε με διάφορα ‘στεγανά’ καθώς το λατομείο ανήκει στην β΄ Προστατευόμενη Ζώνη Υμηττού του υπό εξέλιξη Προεδρικού Διατάγματος σχετικά με τον ορεινό όγκο του Υμηττού. Έχοντας υπόψη όλες τις περιοριστικές διατάξεις προέκυψε το κτηριολογικό πρόγραμμα το οποίο χωρίζεται σε τρεις βασικές ενότητες: τους χώρους παιδιών, τους χώρους εφήβων και τους κοινόχρηστους χώρους. Το παραπάνω διάγραμμα οργανώνεται γύρω από μια εξαρχής ‘νοητική’ που εξελίχθηκε σε συνθετική ‘πορεία προς την ενηλικίωση’ του περιπατητή. Δίνεται η δυνατότητα στο παιδί και τον έφηβο να βιώσουν διαφορετικής ποιότητας χώρους συντεθειμένους βάσει μελετών γύρω από τις απαιτήσεις της εκάστοτε ηλικιακής βαθμίδας. Φως- σκιά, πλήρες- κενό, χρώμα, υφή και ήχος είναι τα βασικά στοιχεία των χώρων που προσπαθούν να δώσουν την δυνατότητα στο παιδί-νέο να παίξει, να ψυχαγωγηθεί και να ανακαλύψει μέσα από την ίδια την αρχιτεκτονική. Στόχος της μελέτης ήταν η δημιουργία ενός προστατευμένου ωστόσο ‘ελεύθερου’ στα μάτια των παιδιών και των εφήβων προς ανακάλυψη συγκροτήματος, ειδικά σε μια εποχή όπου οι συνθήκες δεν τους επιτρέπουν να απολαύσουν το καθιερωμένο -ακόμα και νομικά- δικαίωμά τους στο παιχνίδι.