Γίνεται εισαγωγή στην ερευνητική παράδοση των υπολογιστικών προσεγγίσεων του σχεδιασμού από ιστορικής, μαθηματικής και αισθητικής πλευράς και αναπτύσσεται ένα πρότυπο πλαίσιο για την κατανόηση του ρόλου των παραγωγικών μεθόδων στις δημιουργικές διαδικασίες του σχεδιασμού (σύνθεση και ανάλυση). Εξηγούνται βασικές μαθηματικές έννοιες για τις τεχνητές γλώσσες και τα υπολογιστικά συστήματα, και γίνεται ιστορική αναφορά σε συγκεκριμένες υπολογιστικές προσεγγίσεις του σχεδιασμού (Alexander, March, Hillier, Stiny). Εξηγούνται συγκεκριμένοι τρόποι περιγραφής και παραγωγής όπως τα παραμετρικά μοντέλα, η τυπολογία, και η γραμματική.
Έμφαση δίνεται στις γραμματικές, οι υπολογιστικές και εκφραστικές δυνατότητες των οποίων αντιπαραβάλλονται με άλλα αλγοριθμικά συστήματα. Εισάγονται βασικές εννοιεςοπως οι Ευκλίδειοι μετασχηματισμοί, η συμμετρία, οι χωρικές σχέσεις, οι παραγωγικοί κανόνες και τα αξιωματικά σχήματα,η αριθμητική σχημάτων και οι αλγεβρες Ui j, Vi j και Wij . Αναλύονται οι έννοιες οι έννοιες της μορφής, της δομής, και της σύνθεσης. Εξετάζονται οι σχέσεις της γραμματικής προσέγγισης με γνωστικές περιοχές όπως η μουσική, η αισθητική, η φιλοσοφία της επιστήμης, η γλωσσολογία, η ψυχολογία, η φιλολογία, η ιστορία, τα μαθηματικά, η μαθηματική λογική και η τεχνητή νοημοσύνη.
