Το μάθημα πραγματεύεται την ιστορία της Αρχιτεκτονικής στην Ευρώπη κατά τον λεγόμενο "μακρύ" 19ο αιώνα (1750 έως αρχές 20ου), εποχή κατά την οποία παγιώνονται τα διδάγματα του Διαφωτισμού, τα οποία σε συνδυασμό με τις κατά τόπους εθνικές συντεταγμένες διαμορφώνουν την συνείδηση του μοντέρνου ατόμου ως αστού πολίτη με ταυτότητα πολιτική, κοινωνική, και εθνική. Η αρχιτεκτονική συμμετέχει ενεργά σε αυτό το μεταβατικό στάδιο του Ευρωπαïκού πολιτισμού, άλλοτε αντανακλώντας το εκάστοτε κοινωνικο-πολιτικό γίγνεσθαι, και άλλοτε υποκινώντας ενεργά την ίδια την αλλαγή, επιβεβαιώνοντας έτσι τον ρόλο της ως αυτόνομης επιστήμης (πειθαρχίας) με περιεχόμενο θεωρητικό και πρακτικό. Το μάθημα εξετάζει τις κρίσιμες φάσεις και αλλαγές που παρατηρούνται στην αρχιτεκτονική της Ευρώπης (κυρίως σε Γαλλία, Αγγλία, Γερμανία) κατά την διάρκεια της περιόδου αυτής, καθώς και την σκέψη περί της φύσης και του ρόλου της μέσα στο ευρύτερο πολιτισμικό πλαίσιο.
Είδος:
Υποχρεωτικό Μάθημα
Δεν θα διδαχθεί στο τρέχον ακαδημαϊκό έτος
Τύπος Διδασκαλίας:
Θεωρίας - Άσκησης
