Αστικές επεμβάσεις στις όχθες της Έρκυνας στη Λειβαδιά

Ο ποταμός της Έρκυνας πάντοτε ήταν φορέας μετασχηματισμών για την πόλη της Λιβαδειάς. Σκοποί ανθρώπινων δραστηριοτήτων όπως λατρεία, οικονομική και τεχνολογική ανάπτυξη επαναπροσδιόριζαν συνεχώς την σχέση ποταμού και αστικού τοπίου. Κάθε χαρακτηριστική τομή στην ροή του χρόνου βρίσκει το ποτάμι νοητό άξονα που φέρει τις λειτουργίες της πόλης.

Ένα μεγάλο κεντρικό τμήμα της σήμερα έχει πλέον  υποβαθμίσει το ενδιαφέρον του προς το φυσικό υδάτινο στοιχείο. Η ανάλυση της υφιστάμενης κατάστασης, η τεκμηρίωση της αναγκαιότητας αρχιτεκτονικών επεμβάσεων και η συγκρότηση ενός συνθετικού ύφους με βάση ένα «συντακτικό» αρχιτεκτονικών χειρονομιών είναι το περιεχόμενο της διπλωματικής εργασίας.

Κεντρική ιδέα της σύνθεσης είναι ένα σενάριο ανάπτυξης του υδάτινου άξονα ως φορέα ενεργοποίησης του κεντρικού δυναμικού της πόλης. Εκτός των  χωρικών συνδέσεων με το αστικό περιβάλλον και την χρήση του υδάτινου στοιχείου ως αναζωογονητικού στον σύγχρονο τρόπο ζωής εντάσσονται δρώμενα και χρήσεις που αξιώνει η πόλη. Ήπιες επεμβάσεις εξασφαλίζουν την σύνδεση με τις κεντρικές λειτουργίες της πόλης χωρίς να εκδιωχθούν οι περίοικοι της σημερινής υποβαθμισμένης περιοχής. Επεμβάσεις που προσπαθούν να αναδείξουν τις αρετές του υδάτινου στοιχείου και των μορφών που αυτό δημιουργεί, υποδεικνύοντας την αέναη σχέση δομημένου και φυσικού στοιχείου. Το συστατικό της συνύπαρξης στην σύνθεση είναι εκείνο που φέρνει κοντά αντίθετες έννοιες όπως παρελθόν-μέλλον, τεχνητό-φυσικό, ροή-στάση, κάτοικος-περαστικός.